pignus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pignus (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) praw. zastaw, kaucja[1]
(1.2) praw. hipoteka[2]
(1.3) rękojmia, gwarancja[1]
(1.4) stawka w grze
(1.5) zakładnik[1]
(1.6) więź emocjonalna[1]
(1.7) przen. dowód, świadectwo[2]
odmiana:
(1) pignus, pignoris (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikpignuspignora
dopełniaczpignorispignorum
celownikpignorīpignoribus
biernikpignuspignora
ablatywpignorepignoribus
wołaczpignuspignora
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. pignero, pignoro
związki frazeologiczne:
etymologia:
źródłosłów dla alb. peng, ang. pignus, hiszp. peño, port. penhor, sycyl. pignu, wł. pegno
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 508.
  2. ↑ 2,0 2,1 www.dizionario-latino.com
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=pignus&oldid=8386314”