kaucja

kaucja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkawt͡sʲja], AS: [kau̯cʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• u → ł  ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) praw. suma pieniężna złożona jako gwarancja dotrzymania zobowiązania

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kaucja	kaucje
dopełniacz	kaucji	kaucji / przest. kaucyj
celownik	kaucji	kaucjom
biernik	kaucję	kaucje
narzędnik	kaucją	kaucjami
miejscownik	kaucji	kaucjach
wołacz	kaucjo	kaucje

przykłady:

(1.1) Jan wpłacił za mnie kaucję.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zastaw, wadium, poręczenie, poręka, gwarancja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kaucyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. cautio

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bail, deposit
• czeski: (1.1) kauce ż
• duński: (1.1) kaution w, pant w/n
• estoński: (1.1) kautsjon, tagatis
• francuski: (1.1) caution ż
• hiszpański: (1.1) fianza ż
• kataloński: (1.1) fiança ż
• łaciński: (1.1) cautio ż, pignus n
• nowogrecki: (1.1) εγγύηση ż, ενέχυρο n
• rosyjski: (1.1) залог m
• słowacki: (1.1) kaucia
• węgierski: (1.1) kaució

źródła: