osetnik

osetnik (język polski)

osetnik (1.2)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ornit. Carduelis citrinella, gatunek ptaka z rodziny łuszczakowatych; zob. też osetnik w Wikipedii

(1.2) ornit. ptak z gatunku osetnik (1.1)

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	osetnik
dopełniacz	osetnika
celownik	osetnikowi
biernik	osetnika
narzędnik	osetnikiem
miejscownik	osetniku
wołacz	osetniku

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	osetnik	osetniki
dopełniacz	osetnika	osetników
celownik	osetnikowi	osetnikom
biernik	osetnika	osetniki
narzędnik	osetnikiem	osetnikami
miejscownik	osetniku	osetnikach
wołacz	osetniku	osetniki

przykłady:

(1.2) Upierzenie samca osetnika jest gładkie, bez kreskowania.

(1.2) Na alpejskich łąkach spotyka się liczne osetniki.

składnia:

kolokacje:

(1.1) osetnik zwyczajny • osetnik korsykański

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) gatunek

(1.2) ptak

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. oset m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) citril finch, Alpine citril finch
• łaciński: (1.1) Carduelis citrinella
• niemiecki: (1.1) Zitronenzeisig m, Zitronengirlitz m
• włoski: (1.1) venturone m

źródła: