omniworyczność
omniworyczność (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌɔ̃mʲɲivɔˈrɨʧ̑nɔɕʨ̑], AS: [õmʹńivoryčność], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) socjol. preferowanie zróżnicowania – smaków, gustów i zwyczajów kulinarnych, a także szeroka wiedza o jedzeniu, rozpatrywane jako zjawisko w pewnej grupie społecznej[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik omniworyczność omniworyczności dopełniacz omniworyczności omniworyczności celownik omniworyczności omniworycznościom biernik omniworyczność omniworyczności narzędnik omniworycznością omniworycznościami miejscownik omniworyczności omniworycznościach wołacz omniworyczności omniworyczności
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) uniworyczność
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. omniworyczny
- przysł. omniworycznie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Jak kreujemy się przez jedzenie? Karolina Lewicka rozmawia z prof. Henrykiem Domańskim z Instytutu Filozofii i Socjologii PAN, audycja TOK FM, 2013.03.06, dostęp 2013.03.08