uniworyczność

uniworyczność (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌũɲivɔˈrɨʧ̑nɔɕʨ̑], AS: [ũńivoryčność], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) socjol. preferowanie braku zróżnicowania – smaków, gustów i zwyczajów kulinarnych, zamknięcie się przy pewnych potrawach i wzorach spożywania, rozpatrywane jako zjawisko w pewnej grupie społecznej

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	uniworyczność	uniworyczności
dopełniacz	uniworyczności	uniworyczności
celownik	uniworyczności	uniworycznościom
biernik	uniworyczność	uniworyczności
narzędnik	uniworycznością	uniworycznościami
miejscownik	uniworyczności	uniworycznościach
wołacz	uniworyczności	uniworyczności

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) omniworyczność

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. uniworyczny

przysł. uniworycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. unus + voro

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: