odtylcowy
odtylcowy (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik odtylcowy odtylcowa odtylcowe odtylcowi odtylcowe dopełniacz odtylcowego odtylcowej odtylcowego odtylcowych celownik odtylcowemu odtylcowej odtylcowemu odtylcowym biernik odtylcowego odtylcowy odtylcową odtylcowe odtylcowych odtylcowe narzędnik odtylcowym odtylcową odtylcowym odtylcowymi miejscownik odtylcowym odtylcowej odtylcowym odtylcowych wołacz odtylcowy odtylcowa odtylcowe odtylcowi odtylcowe nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Już w roku 1866 pod Sadową pruscy grenadierzy wystrzelali z nowocześniejszych karabinów odtylcowych Dreyse piechurów austriackich[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. odtylcówka ż
- przysł. odtylcowo
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) breechloading
- hiszpański: (1.1) de retrocarga
- źródła:
- ↑ Włodzimierz Kalicki, HISTORIA, „Gazeta Wyborcza”, 1994-08-12, Narodowy Korpus Języka Polskiego.