nieśmiały

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nieśmiały (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ɲɛ̇ˈɕmʲjawɨ], AS[ńėśmʹi ̯au̯y], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.i → j  ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niemający pewności siebie, wstydliwy
(1.2) cichy, niepewny, ledwo widoczny
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Alicja, chociaż nieśmiała, z początku bardzo serdeczna, także się zmieniła[1].
(1.1) Kuternoga był bardziej nieśmiały niżby się zdawało[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. śmiałek mos/mrz, nieśmiałość ż, nieśmiałek mos, onieśmielanie n, onieśmielenie n
czas. onieśmielać ndk., onieśmielić dk.
przysł. nieśmiało
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. nie- + śmiały
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zofia Chądzyńska, Przez ciebie, Drabie!, 1969, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Mieszysław Maliński, Kuternoga