monsinior

monsinior (język polski)

wymowa:

IPA: [mɔ̃w̃ˈɕĩɲɔr], AS: [mõũ̯śĩńor], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) monsignore

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	monsinior	monsiniorowie / monsiniorzy
dopełniacz	monsiniora	monsiniorów
celownik	monsiniorowi	monsiniorom
biernik	monsiniora	monsiniorów
narzędnik	monsiniorem	monsiniorami
miejscownik	monsiniorze	monsiniorach
wołacz	monsiniorze	monsiniorowie / monsiniorzy
depr. M. i W. lm: (te) monsiniory

przykłady:

(1.1) Świrski, który znał cały Rzym i wszystkich monsiniorów, zaręczył, że potrafi to z łatwością przeprowadzić. (H. Sienkiewicz: Rodzina Połanieckich)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) monsignore, msgr

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: monsignore

źródła: