miechownik

miechownik (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. rzem. wytwórca miechów

(1.2) daw. tragarz noszący wory

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	miechownik	miechownicy
dopełniacz	miechownika	miechowników
celownik	miechownikowi	miechownikom
biernik	miechownika	miechowników
narzędnik	miechownikiem	miechownikami
miejscownik	miechowniku	miechownikach
wołacz	miechowniku	miechownicy
depr. M. i W. lm: (te) miechowniki

przykłady:

(1.1) W świątyni mieli swoje patronalne ołtarze: mydlarze, blacharze, miechownicy i garncarze.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. miech mrz, mieszek mrz

przym. miechowy, mieszkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. miechowy + -nik, pol. miech + -ownik

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) hauspogile
• łaciński: (1.1) saccarius m; (1.2) saccarius m

źródła: