mącznik

mącznik (język polski)

mącznik (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ent. Tenebrio Linnaeus, chrząszcz z rodziny czarnuchowatych; zob. też mącznik w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mącznik	mączniki
dopełniacz	mącznika	mączników
celownik	mącznikowi	mącznikom
biernik	mącznika	mączniki
narzędnik	mącznikiem	mącznikami
miejscownik	mączniku	mącznikach
wołacz	mączniku	mączniki

przykłady:

(1.1) W hodowli mączniki karmi się otrębami.

składnia:

kolokacje:

(1.1) charakterystyka / morfologia / rozród / systematyka / występowanie / ciało / głowa / przedplecze / czułki / oczy / odnóża / larwa / imago mącznika • mącznik ciemny • mącznik młynarek • mącznik próchniarek

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mąka ż, mączka ż, mączniak mzw/mrz, mączlik mzw, omączanie n, omączenie n, mącznica ż

czas. omączać ndk., omączyć dk.

przym. mączny, mąkowy, mączysty

przysł. mącznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. mąka + -nik

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: