lublińczanin
lublińczanin (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌlublʲĩj̃n͇ˈʧ̑ãɲĩn], AS: [lublʹĩĩ ̯ṇčãńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Lublińca[1]
- (1.2) osoba pochodząca z Lublińca, urodzona w Lublińcu
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik lublińczanin lublińczanie dopełniacz lublińczanina lublińczan celownik lublińczaninowi lublińczanom biernik lublińczanina lublińczan narzędnik lublińczaninem lublińczanami miejscownik lublińczaninie lublińczanach wołacz lublińczaninie lublińczanie depr. M. i W. lm: (te) lublińczany[2]
- przykłady:
- (1.1) Poseł Lucjan Karasiewicz jest lublińczaninem.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wybitny / znany lublińczanin • szanowni / drodzy lublińczanie!
- (1.2) rodowity lublińczanin • lublińczanin z krwi i kości / od urodzenia / z dziada pradziada
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Lubliniec m
- forma żeńska lublińczanka ż
- przym. lubliniecki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[3].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „lublińczanin” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „lublińczanin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
