lublański
lublański (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [luˈblãj̃sʲci], AS: [lublãĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik lublański lublańska lublańskie lublańscy lublańskie dopełniacz lublańskiego lublańskiej lublańskiego lublańskich celownik lublańskiemu lublańskiej lublańskiemu lublańskim biernik lublańskiego lublański lublańską lublańskie lublańskich lublańskie narzędnik lublańskim lublańską lublańskim lublańskimi miejscownik lublańskim lublańskiej lublańskim lublańskich wołacz lublański lublańska lublańskie lublańscy lublańskie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Wierzyłem, że belgradzcy i lublańscy intelektualiści mogą zainspirować reformę jugosłowiańskiego społeczeństwa[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Metropolia zagrzebsko-lublańska • Kotlina Lublańska
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Ljubljanan
- baskijski: (1.1) ljubljanar
- rosyjski: (1.1) любля́нский
- słowacki: (1.1) ľubľanský
- ukraiński: (1.1) люблянський
- źródła:
- ↑
Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 39.
- ↑ Niedawno Adam Michnik, BATA SIĘ NIE WYBIERA?, „Gazeta Wyborcza”, 05/06/1993, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
