ligatura

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ligatura (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌlʲiɡaˈtura], AS[lʹigatura], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. typogr. znak będący połączeniem kilku liter, na przykład ß, æ, Æ; zob. też ligatura (pismo) w Wikipedii
(1.2) muz. znak graficzny oznaczający następstwo dwu lub więcej nut; zob. też ligatura (muzyka) w Wikipedii
(1.3) med. nić służąca do podwiązywania naczyń krwionośnych w czasie operacji
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) łuk
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. ligaturapołączenie, związanie[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ligatura” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

ligatura (język baskijski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) muz. ligatura[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. ligatu
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

ligatura (interlingua)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ligatura
(1.2) oprawa, okładka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Hasło zostało zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na Edytuj, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!
źródła:

ligatura (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wiązadło, splot[1]
(1.2) opaska, bandaż
(1.3) połączenie, związanie
(1.4) splątanie w walce
(1.5) muz. ligatura, łuk
odmiana:
(1) ligatur|a, ~ae (deklinacja I)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. ligo
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. ligo + -tura
uwagi:
źródła:
  1. Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 387.