kwinkunks
kwinkunks (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) daw. układ pięciu obiektów w którym cztery znajdują się na kątach, a piąty w środku[1]; zob. też kwinkunks w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) zwykle w lp,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kwinkunks kwinkunksy dopełniacz kwinkunksa kwinkunksów celownik kwinkunksowi kwinkunksom biernik kwinkunks kwinkunksy narzędnik kwinkunksem kwinkunksami miejscownik kwinkunksie kwinkunksach wołacz kwinkunksie kwinkunksy
- przykłady:
- (1.1) Również żołnierzy rzymskich legionów w natarciu ustawiano tak, że tworzyli trzy naprzemienne szeregi, w których wyróżnić można geometryczny układ kwinkunksów (…)[2]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) quincunx
- źródła:
- ↑
Hasło „kwinkunks” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ z Wikipedii
