kurwica

kurwica (język polski)

wymowa:

IPA: [kurˈvʲiʦ̑a], AS: [kurvʹica], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wulg. określenie zdenerwowania i wściekłości

odmiana:

(1.1) blm

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	kurwica
dopełniacz	kurwicy
celownik	kurwicy
biernik	kurwicę
narzędnik	kurwicą
miejscownik	kurwicy
wołacz	kurwico

przykłady:

(1.1) Zaraz mnie kurwica weźmie!

(1.1) W tym domu można dostać kurwicy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kurwica serca • kurwica kogoś strzeliła • dostać / dostawać kurwicy • doprowadzić / doprowadzać kogoś do kurwicy • atak / napad kurwicy

synonimy:

(1.1) biała gorączka, pierdolec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kurwik mrz, kurwa ż, kurwisko n, kurewka ż, kurwowanie n, nakurwianie n, pokurwowanie n

wykrz. kurwa

czas. kurwić, kurwować

przysł. kurewsko

przym. skurwiały

partyk. kurwa

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: