wściekłość

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wściekłość (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i, IPA[ˈfʲɕʨ̑ɛkwɔɕʨ̑], AS[fʹśćeku̯ość], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bardzo silna negatywna emocja, intensywna złość
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Jej niegrzeczne zachowanie doprowadziło mnie do wściekłości.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wściekanie n, wścieklizna
przym. wściekły
przysł. wściekle
czas. rozwścieczać, wściekać
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. wściekły + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: