kulawy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kulawy (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[kuˈlavɨ], AS[kulavy]
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) utykający na nogę
(1.2) przen. źle zorganizowany lub źle funkcjonujący

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) człowiek utykający na nogę
odmiana:
(1.1-2)
(2.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) kulawy człowiek / mężczyzna • kulawy koń
(1.2) kulawe prawo
synonimy:
(1.1) chromy; gw. (Górny Śląsk) szpotlawy
(1.2) kiepski
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kulawka ż, kulawiec m, kulas m
czas. kuleć ndk.
przysł. kulawo
związki frazeologiczne:
wiódł ślepy kulawego
etymologia:
czes.[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 136.