kondygnacja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kondygnacja (język polski)[edytuj]

trzy kondygnacje (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[ˌkɔ̃ndɨɡˈnaʦ̑ʲja], AS[kõndygnacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) poziom w budynku
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na każdej kondygnacji będą trzy mieszkania.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) poziom
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) podziemie, suteryna / suterena, parter, piętro, poddasze
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. kondygnacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kondygnacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.