poddasze

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

poddasze (język polski)[edytuj]

poddasze (1.1)
poddasze (1.1) mieszkalne
wymowa:
?/i, IPA[pɔdˈːaʃɛ], AS[po•daše], zjawiska fonetyczne: gemin.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) bud. przestrzeń znajdująca się bezpośrednio pod stromym dachem, wykorzystywana jako strych lub do celów mieszkalnych
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Urządziliśmy sobie dwa pokoiki na poddaszu.
składnia:
kolokacje:
(1.1) poddasze mieszkalne / niemieszkalneadaptacja poddasza • pokój / składzik na poddaszu
synonimy:
(1.1) facjatka, strych, mansarda
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dach mrz
przym. poddaszowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. pod + dachem[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Renata Grzegorczykowa, Zarys słowotwórstwa polskiego. Słowotwórstwo opisowe, wyd. III poprawione, Warszawa 1979, s. 17.