kminek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kminek (język polski)[edytuj]

kminek (1.1)
kminek (1.2)
wymowa:
IPA[ˈkmʲĩnɛk], AS[kmʹĩnek], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. Carum[1], rodzaj roślin z rodziny selerowatych; zob. też kminek w Wikipedii
(1.2) farm. kulin. suszone owoce jednej z odmian tej rośliny zawierające olejek kminkowy, stosowany w sztuce kulinarnej jako przyprawa oraz w ziołolecznictwie
odmiana:
(1.1-2) [2]
przykłady:
(1.2) Wielu ludzi nie przepada za specyficznym smakiem kminku.
składnia:
kolokacje:
(1.1) kminek zwyczajny
synonimy:
(1.1) lud. henysek[3]
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) przyprawa
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. kminkowy
rzecz. kminkówka
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. cuminum[4]
uwagi:
nie mylić z: kmin
(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Carum” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „kminek” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Teresa Skubalanka, Polskie nazewnictwo roślin. Struktura zbioru, „Annales Universitates Mariae Curie-Skłodowska Lublin-Polonia”, vol. XXVII/2009, s. 137.
  4. Teresa Skubalanka, Polskie nazewnictwo roślin. Struktura zbioru, „Annales Universitates Mariae Curie-Skłodowska Lublin-Polonia”, vol. XXVII/2009, s. 133.