klirens
klirens (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) fizj. współczynnik określający objętość osocza, jakie w jednostce czasu zostanie oczyszczone z pewnej substancji; zob. też klirens w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik klirens klirensy dopełniacz klirensu klirensów celownik klirensowi klirensom biernik klirens klirensy narzędnik klirensem klirensami miejscownik klirensie klirensach wołacz klirensie klirensy
- przykłady:
- (1.1) Zmniejszenie klirensu metabolicznego analogu powoduje, że znajduje się on w większym stężeniu poza komórką i z tego powodu wywołuje silniejsze działanie regulacyjne[1].
- składnia:
- (1.1) klirens + D.
- kolokacje:
- (1.1) klirens metaboliczny / nerkowy • klirens glukozy / inuliny / kreatyniny
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. clearance → oczyszczenie
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) clearance
- francuski: (1.1) clairance ż, clearance ż
- niemiecki: (1.1) Clearance ż/n
- rosyjski: (1.1) кли́ренс m
- rumuński: (1.1) clearance n
- ukraiński: (1.1) клі́ренс m
- włoski: (1.1) clearance ż
- źródła:
- ↑ Marek Pawlikowski, Leczenie hormonami i pochodnymi hormonów, 1988, Narodowy Korpus Języka Polskiego.