kapitałka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kapitałka (język polski)[edytuj]

kapitałka (1.1)
wymowa:
IPA: [ˌkapʲiˈtawka], AS: [kapʹitau̯ka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) druk. kawałek płótna zakończający po obu stronach grzbiet szytej książki; zob. też kapitałka w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikkapitałkakapitałki
dopełniaczkapitałkikapitałek
celownikkapitałcekapitałkom
biernikkapitałkękapitałki
narzędnikkapitałkąkapitałkami
miejscownikkapitałcekapitałkach
wołaczkapitałkokapitałki
przykłady:
(1.1) Oprócz omówionych już materiałów w introligatorstwie używa się jeszcze nici, drutu, merli i kapitałek[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Kapital[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Kazimierz Rzewuski: Księgoznawstwo, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, 1987, s. 216.
  2. ↑ publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „kapitałka” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kapitałka&oldid=3608677”