Przejdź do zawartości

kłamać

Przejrzana
Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kłamać (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ˈkwãmaʨ̑], AS: [ku̯ãmać], zjawiska fonetyczne: nazal. ​?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. skłamać)

(1.1) świadomie mówić nieprawdę
odmiana:
(1.1) koniugacja IX
 
formaliczba pojedynczaliczba mnoga
1. os.2. os.3. os.1. os.2. os.3. os.
bezokolicznikkłamać
czas teraźniejszykłamię kłamiesz kłamie kłamiemy kłamiecie kłamią
czas przeszłymkłamałem kłamałeś kłamał kłamaliśmy kłamaliście kłamali
żkłamałam kłamałaś kłamała kłamałyśmy kłamałyście kłamały
nkłamałom kłamałoś kłamało
tryb rozkazującyniech kłamiękłam niech kłamiekłammy kłamcie niech kłamią
przykłady:
(1.1) Ewa bardzo nie lubi, gdy jej dzieci kłamią.
(1.1) Aleksander kłamał mówiąc, że ukończył studia.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) blagować, dawać fałszywe świadectwo, łgać, mówić nieprawdę, okłamywać, sypać piaskiem w oczy; pot. bajerować, bajtlować, bujać, kitować, kręcić, mydlić oczy, odwracać kota ogonem, picować, robić z gęby cholewę, szklić oczy, ściemniać, wstawiać bajer, wstawiać banialuki, prawić duby smalone; eufem. koloryzować, mijać się z prawdą, oszczędnie gospodarować prawdą
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kłamliwość ż, kłamstwo n, kłamstewko n, kłam m, kłamca m, kłamczuch m, kłamczucha ż, kłamczuszek m, kłamczuszka ż, kłamanie n, skłamanie n, okłamywanie n, okłamanie n
czas. skłamać dk., okłamywać ndk., okłamać dk.
przym. kłamliwy, zakłamany, kłamny, kłamliwie
przysł. kłamliwie
związki frazeologiczne:
kłamać jak najęty • kłamać jak z nut • kłamać sobie / kłamać samemu sobie • kłamać przed sobą / kłamać przed sobą samym • kłamać aż się kurzy • diabeł kusić kusi, ale nigdy nie kłamie • przysłowie nie kłamie • dobra krew nie umie kłamać
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kłamać&oldid=8285710”