instruktarz

instruktarz (język polski)

wymowa:

homofon: instruktaż

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) daw. zbiór instrukcji

(1.2) daw. urz. taryfa ceł

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	instruktarz	instruktarze
dopełniacz	instruktarza	instruktarzy / rzad. instruktarzów
celownik	instruktarzowi	instruktarzom
biernik	instruktarz	instruktarze
narzędnik	instruktarzem	instruktarzami
miejscownik	instruktarzu	instruktarzach
wołacz	instruktarzu	instruktarze

przykłady:

(1.1) W tym starym instruktarzu stało jak byk, że trzeba wcześniej zgłaszać u dyspozytora.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. instrukcja ż, instruktaż mrz, instruktor mos, instruktorka ż, instruowanie n, poinstruowanie n

czas. instruować ndk., poinstruować dk.

przym. instrukcyjny, instruktorski, instruktażowy, instruktywny

związki frazeologiczne:

etymologia:

śr.łac. instructarium

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: