inowrocławianin
inowrocławianin (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌĩnɔvrɔʦ̑waˈvʲjä̃ɲĩn], AS: [ĩnovrocu̯avʹi ̯ä̃ńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Inowrocławia[1]
- (1.2) osoba pochodząca z Inowrocławia, urodzona w Inowrocławiu
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik inowrocławianin inowrocławianie dopełniacz inowrocławianina inowrocławian celownik inowrocławianinowi inowrocławianom biernik inowrocławianina inowrocławian narzędnik inowrocławianinem inowrocławianami miejscownik inowrocławianinie inowrocławianach wołacz inowrocławianinie inowrocławianie depr. M. i W. lm: (te) inowrocławiany[2]
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wybitny / znany inowrocławianin • szanowni / drodzy inowrocławianie!
- (1.2) rodowity inowrocławianin • inowrocławianin z krwi i kości / z urodzenia / z dziada pradziada
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Inowrocław m
- forma żeńska inowrocławianka ż
- przym. inowrocławski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[3].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „inowrocławianin” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „inowrocławianin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
