homo viator

homo viator (język polski)

wymowa:

‹homo wiator›, IPA: [ˈxɔ̃mɔ ˈvʲjatɔr], AS: [χõmo vʹi ̯ator], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j 

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskoosobowy

(1.1) filoz. liter. archetyp człowieka podróżującego, tułacza w wędrówce pełnej przygód, również pielgrzyma w drodze do kresu ostatecznego, do Boga (średniowieczny symbol doli człowieczej); zob. też homo viator w Wikipedii

odmiana:

(1.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	homo viator	homo viator
dopełniacz	homo viator	homo viator
celownik	homo viator	homo viator
biernik	homo viator	homo viator
narzędnik	homo viator	homo viator
miejscownik	homo viator	homo viator
wołacz	homo viator	homo viator

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) topos

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. easy rider

tłumaczenia:

źródła: