fidybus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

fidybus (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[fʲiˈdɨbus], AS[fʹidybus], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) daw. podłużny zwitek papieru albo cienkie drewienko służące do zapalania fajki, papierosa lub cygara[1][2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) (…) zapraszał co znaczniejsze osoby do jedzenia i picia, a nawet podawał fajki i własnoręcznie zapalał fidybusy[3].
składnia:
kolokacje:
(1.1) skręcić fidybus
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
zwinięty jak fidybus
etymologia:
niem. Fidibus; oryginalnie z wersu pieśni Horacego: Et ture et fidibus iuvat placere… deos („udobruchajmy bogów kadzidłem i grą na lutni”), żartobliwie przetłumaczonego jako pochwała palenia fajki
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Małgorzata Szubert, Leksykon rzeczy minionych i przemijających, Muza, Warszawa 2004, ISBN 83-7319-486-X, s. 70.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „fidybus” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Stefan Żeromski, Popioły