falloir

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

falloir (język francuski)[edytuj]

wymowa:
?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) musieć w formie bezosobowej; trzeba, należy, jest konieczne
(1.2) potrzebować, brakować
odmiana:
czasownik ułomny, posiada tylko formy bezosobowe: il faut, il fallait, il fallut, il a fallu, il faudra, qu'il faille, qu'il fallût
przykłady:
(1.1) Il faut que je parte demain.Trzeba, abym jutro wyjechał.
(1.1) Il faudrait s’en informer.Należałoby się tego dowiedzieć.
(1.2) Il lui fallait cent francs.Brakowało mu stu franków.
(1.2) Il n’est jamais satisfait, il ne sait ce qu’il lui faut. → (On) nigdy nie jest zadowolony, sam nie wie, czego mu potrzeba.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
(1.1) comme il faut
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Aneks:Język francuski - czasowniki nieregularne
źródła:
hasło falloir w Dictionnaire de L'Académie française, wydanie 8 (1932-5)