ewidencja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ewidencja (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) stale aktualizowany spis
(1.2) sporządzanie ewidencji (1.1)
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Kamienica wpisana jest do gminnej ewidencji zabytków miasta Katowice[1].
składnia:
(1.1) ewidencja + D.
(1.2) ewidencja + D.
kolokacje:
(1.1) ewidencja gruntów i budynków / ludności / osób / partii politycznych / wojskowaobjęty ewidencją • prowadzić / sporządzić / sporządzać ewidencję
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) spis
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. ewidencjonować ndk., zewidencjonować dk., wyewidencjonować dk.
przym. ewidencyjny
przysł. ewidencyjnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Evidenz < łac. evidentiaoczywistość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: