eskalopek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

eskalopek (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌɛskaˈlɔpɛk], AS[eskalopek], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) płaski, rozbity kotlecik z mięsa lub ryby[1][2]
odmiana:
(1.1)[3]
przykłady:
(1.1) Gdy tylko usiedli, wuj zamówił eskalopki cielęce w białym winie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) eskalopka, eskalop
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) kotlet
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. eskalop m
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. escalopefilet, płat mięsa lub ryby[4]
uwagi:
na ogół używane w lm; zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła:
  1. Maciej E. Halbański, Leksykon sztuki kulinarnej, Wydawnictwo „Watra”, Warszawa 1987, s. 47.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „eskalopek” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „eskalopek” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  4. Wielki słownik francusko-polski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 1983, t. 1, s. 609.