epiforyczny
epiforyczny (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- podział przy przenoszeniu wyrazu: e•pi•fo•ry•czny
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik epiforyczny epiforyczna epiforyczne epiforyczni epiforyczne dopełniacz epiforycznego epiforycznej epiforycznego epiforycznych celownik epiforycznemu epiforycznej epiforycznemu epiforycznym biernik epiforycznego epiforyczny epiforyczną epiforyczne epiforycznych epiforyczne narzędnik epiforycznym epiforyczną epiforycznym epiforycznymi miejscownik epiforycznym epiforycznej epiforycznym epiforycznych wołacz epiforyczny epiforyczna epiforyczne epiforyczni epiforyczne nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Jako że powtórzenie słowa na końcu wersu to epifora, rymy tautologiczne określa się również mianem rymów epiforycznych[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- słowacki: (1.1) epiforický
- ukraiński: (1.1) епіфоричний
- źródła: