elektromechanika

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

elektromechanika (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌɛlɛktrɔ̃mɛˈxãɲika], AS[elektrõmeχãńika], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. na 3 syl.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) techn. naprawa i konserwacja maszyn i urządzeń elektrycznych[1]
(1.2) techn. nauka o budowie, działaniu i zastosowaniu maszyn i urządzeń elektrycznych[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) elektromechanika pojazdowa / samochodowa
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1-2) mechanika
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. elektromechanik mos
przym. elektromechaniczny
przysł. elektromechanicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. elektro- + mechanika
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „elektromechanika” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

elektromechanika (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) elektromechanika (nauka)[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. elektromechanik m, elektromechanička ż
przym. elektromechanický
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „elektromechanika” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.