dziwkarz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dziwkarz (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈʥ̑ifkaʃ], AS[ʒ́ifkaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.wygł. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) posp. mężczyzna korzystający z usług prostytutek, także: mężczyzna często zmieniającym partnerki seksualne
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Mąż Hanki to dziwkarz, znów ma romans z jakąś małolatą.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rozpustnik, babiarz, hulaka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dziwka
przym. dziwkowaty, dziwkarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: