hulaka
hulaka (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub żeński[1][2][3]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik hulaka hulaki dopełniacz hulaki hulaków celownik hulace hulakom biernik hulakę hulaków / hulaki narzędnik hulaką hulakami miejscownik hulace hulakach wołacz hulako hulaki ndepr. M. i W. lm: (ci) hulacy[3]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) birbant, imprezowicz
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „hulaka” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 206.
- ↑ Hasło „hulaka” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 327.
- ↑ 3,0 3,1
Hasło „hulaka” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
