Przejdź do zawartości

dzierżawca

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dzierżawca (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) praw. osoba użytkująca mienie lub prawo majątkowe oddane w dzierżawę w zamian za czynsz
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W stosownym piśmie wypowiedzieliśmy umowę dzierżawcy, żądając jednocześnie wydania obiektu w nieprzekraczalnym terminie do 9 września[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przest. arendarz; hist. pachciarz
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) użytkownik
hiponimy:
(1.1) ajent, leasingobiorca
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dzierżawa ż, dzierżawina ż, dzierżawne n, dzierżawienie n, wydzierżawianie n
forma żeńska dzierżawczyni ż
czas. dzierżawić ndk., wydzierżawiać ndk.
przym. dzierżawny, dzierżawczy, dzierżawiony
przysł. dzierżawczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Tygodnik Podhalański, nr 26, Zakopane, 1999 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.