inquilino

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

inquilino (język hiszpański)[edytuj]

wymowa:
IPA[iŋ.ki.'li.no]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) lokator, sublokator
(1.2) dzierżawca
odmiana:
lm inquilinos
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) arrendatario
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. alquilar
rzecz. inquilinato, inquilina
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. inquilīnus
uwagi:
źródła:

inquilino (język portugalski)[edytuj]

wymowa:
IPA/ĩkiliːnu/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) najemca
odmiana:
(1.1) lm inquilinos
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) morador
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. inquilinus
uwagi:
źródła:

inquilino (język włoski)[edytuj]

wymowa:
IPA[iŋkwi'lino]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) lokator[1]
odmiana:
(1.1) lp inquilino; lm inquilini
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) dare lo sfratto a un inquilino morosoeksmitować lokatora zalegającego z czynszem
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. inquilina ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. inquilinus
uwagi:
źródła:
  1. Maria K. Podracka, Uniwersalny słownik włosko-polski. Dizionario universale italiano-polacco, Wydawnictwo REA, Warszawa 2004, ISBN 83-7141-522-2.