dzierżawczyni

dzierżawczyni (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) praw. kobieta dzierżawiąca

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dzierżawczyni	dzierżawczynie
dopełniacz	dzierżawczyni	dzierżawczyń
celownik	dzierżawczyni	dzierżawczyniom
biernik	dzierżawczynię	dzierżawczynie
narzędnik	dzierżawczynią	dzierżawczyniami
miejscownik	dzierżawczyni	dzierżawczyniach
wołacz	dzierżawczyni	dzierżawczynie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dzierżawa ż, dzierżawczość ż, dzierżawienie n, dzierżawina ż, dzierżawka ż, dzierżawne n, dzierżawnictwo n, dzierżawność ż

forma męska dzierżawca mos

czas. dzierżawić ndk.

przym. dzierżawczy, dzierżawiony, dzierżawny

przysł. dzierżawczo

ims. dzierżawiony

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. dzierżawca + -yni

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: dzierżawca

źródła: