арандатар

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

арандатар (język białoruski)[edytuj]

transliteracja:
arandatar
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dzierżawca, arendarz[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. арэнда ż
forma żeńska арандатарка ż
czas. арандаваць dk./ndk.
przym. арэндны, арандатарскі
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „arendarz” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 12.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=арандатар&oldid=7843504”