dyrygentka

dyrygentka (język polski)

dyrygentka (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌdɨrɨˈɡɛ̃ntka], AS: [dyrygẽntka], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. kobieta, która dyryguje orkiestrą lub chórem

(1.2) przen. pejor. kobieta, lubiąca kierować wszystkim, rozkazywać innym, mówić co mają robić, czasem wysługująca się innymi

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dyrygentka	dyrygentki
dopełniacz	dyrygentki	dyrygentek
celownik	dyrygentce	dyrygentkom
biernik	dyrygentkę	dyrygentki
narzędnik	dyrygentką	dyrygentkami
miejscownik	dyrygentce	dyrygentkach
wołacz	dyrygentko	dyrygentki

przykłady:

(1.1) Kiedy w orkiestronie pojawiła się dyrygentka, widzowie powitali ją gromkimi brawami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dyrygowanie n, dyrygentura ż

forma męska dyrygent mos

czas. dyrygować

przym. dyrygencki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: dyrygent

• litewski: (1.1) dirigentė ż
• rosyjski: (1.1) дирижёр m, pot. дирижёрша ż

źródła: