dyrygentura

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dyrygentura (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌdɨrɨɡɛ̃nˈtura], AS[dyrygẽntura], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
podział przy przenoszeniu wyrazu: dyrygen•tura[1]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. sztuka dyrygowania[2]
(1.2) muz. stanowisko dyrygenta[2]
(1.3) muz. klasa w szkole muzycznej lub wydział w konserwatorium kształcące dyrygentów[2]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Polskie uczelnie muzyczne kształcą dyrygentów w zakresie specjalności: dyrygentura chóralna oraz dyrygentura symfoniczno-operowa[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) sztuka
(1.2) stanowisko
(1.3) wydział, klasa
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dyrygowanie n, dyrygent mos, dyrygentka ż
czas. dyrygować
przym. dyrygencki
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dyrygentura” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 2,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dyrygentura” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. artykuł Dyrygent w polskojęzycznej Wikipedii