dwukonny

dwukonny (język polski)

dwukonny (1.1) wóz

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) o pojazdach: taki, który jest zaprzęgany do dwóch koni

(1.2) techn. mot. mający moc dwóch koni mechanicznych

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dwukonny		dwukonna	dwukonne	dwukonni	dwukonne
dopełniacz	dwukonnego		dwukonnej	dwukonnego	dwukonnych
celownik	dwukonnemu		dwukonnej	dwukonnemu	dwukonnym
biernik	dwukonnego	dwukonny	dwukonną	dwukonne	dwukonnych	dwukonne
narzędnik	dwukonnym		dwukonną	dwukonnym	dwukonnymi
miejscownik	dwukonnym		dwukonnej	dwukonnym	dwukonnych
wołacz	dwukonny		dwukonna	dwukonne	dwukonni	dwukonne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Kierowca ciągnika będąc w stanie nietrzeźwym najechał na wóz dwukonny powodując rany u trzech osób.

(1.2) Łódź wyposażona jest w dwukonny silnik zaburtowy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) parokonny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. dwu- + konny

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) двуконный

źródła: