ciągnik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ciągnik (język polski)[edytuj]

ciągnik (1.1)
ciągnik (1.1) wojskowy
ciągnik (1.2)
wymowa:
IPA[ˈʨ̑ɔ̃ŋʲɟɲik], ASõŋʹǵńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) mot. pojazd mechaniczny o dużej sile pociągowej, napędzany silnikiem spalinowym
(1.2) roln. traktor
(1.3) techn. część wrębiarki górniczej
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) jechać ciągnikiem • prowadzić / uruchomić / naprawić ciągnik
(1.2) jechać ciągnikiem • prowadzić / uruchomić / naprawić ciągnik
synonimy:
(1.2) traktor
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ciągnięcie n
czas. przyciągać, ciągnąć ndk.
przym. ciągnikowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-3) pol. ciągnąć
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: traktor
źródła: