dewocjonalia

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dewocjonalia (język polski)[edytuj]

dewocjonalia (1.1)
wymowa:
IPA[ˌdɛvɔʦ̑ʲjɔ̃ˈnalʲja], AS[devocʹi ̯õnalʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) hand. różne drobne przedmioty związane z kultem religijnym, zwykle te będące w obiegu handlowym; zob. też dewocjonalia w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blp[1],
przykłady:
(1.1) W sklepie z dewocjonaliami kupiłem dziecku strój do pierwszej komunii.
składnia:
kolokacje:
(1.1) sklep / stoisko / stragan z dewocjonaliami • sprzedawać / kupować dewocjonalia • handlować dewocjonaliami • producent / hurtownik / sprzedawca dewocjonaliów
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) krzyżyk, różaniec
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dewocjonalista m, dewocjonalistka ż, dewot m, dewotka ż, dewocja ż, wotum n, dewocyjność ż
przym. dewocyjny, dewocjonalny
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Devotionalien[2] < łac. devotioofiarowanie, utworzone od łac. devovēreślubować, poświęcać (bóstwu), przeklinać < łac. de- + vovēreod- + ślubować, ofiarować[3]
uwagi:
Błędna jest forma dopełniacza „dewocjonalii[4][5].
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dewocjonalia” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 51.
  3. Hasło „dewot, dewocja, dewocjonalia” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
  4. Hasło „dewocjonalia” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 110.
  5. Hasło „dewocjonalia” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 172.