Przejdź do zawartości

czeladnik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

czeladnik (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ʧ̑ɛˈladʲɲik], AS: [čeladʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rzemieślnik po zakończonym etapie nauki i zweryfikowaniu kwalifikacji zawodowych przez specjalną komisję, pracujący pod nadzorem majstra
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikczeladnikczeladnicy
dopełniaczczeladnikaczeladników
celownikczeladnikowiczeladnikom
biernikczeladnikaczeladników
narzędnikczeladnikiemczeladnikami
miejscownikczeladnikuczeladnikach
wołaczczeladnikuczeladnicy
przykłady:
(1.1) Po dwumiesięcznym stażu wreszcie otrzymałem dyplom czeladnika.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czeladź ż, czeladnica ż, czeladka ż
przym. czeladniczy, czeladny, czeladni
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. czeladź + -nik
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=czeladnik&oldid=8259425”