compagnon

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

compagnon (język francuski)[edytuj]

wymowa:
IPA[kɔ̃.pa.ɲɔ̃] ?/i
?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kompan, towarzysz
(1.2) towarzysz życia, konkubin, partner[1]
odmiana:
(1.1-2) lp compagnon; lm compagnons
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. compagne ż, compagnonnage
czas. accompagner
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: