claustrum

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

claustrum (język polski)[edytuj]

claustrum (1.1)
wymowa:
(spolszczona) ‹klaustrum›
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) archit. rel. kwadratowy klasztorny wirydarz[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) daw. klaustrum
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) wirydarz
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. klaustrum n
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. claustrum
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „claustrum” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

claustrum (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zasuwa, zamknięcie
(1.2) ogrodzenie, zamknięcie
(1.3) przen. granica skromności, dziewictwo
(1.4) tama, zapora
(1.5) gardziel, wąwóz
(1.6) ogrodzenie dla zwierząt
(1.7) pęto, wiązadło
(1.8) dostęp, przejście, krużganek
(1.9) anat. przedmurze
odmiana:
(1.1-9) claustrum, claustrī (deklinacja II)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. claudo
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. claudere
źródłosłów dla ang. cloister, czes. klášter, hiszp. claustro, niem. Kloster, pol. claustrum, pol. klaustrum, pol. klasztor, port. claustro, słc. kláštor, wenec. giostro, wł. chiostro, wł. claustro
uwagi:
źródła: