dziewictwo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dziewictwo (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) fizj. stan kobiety do chwili pierwszego stosunku płciowego; bycie dziewicą
(1.2) pot. o kobiecie niepodejmowanie nigdy życia płciowego z drugą osobą
odmiana:
(1.1-2) blm[1],
przykłady:
(1.1) W sztuce lilia jest symbolem dziewictwa i czystości.
składnia:
kolokacje:
(1.1-2) tracić / stracić / zachowywać / zachować dziewictwo
synonimy:
(1.1) cnota, cnotliwość, niewinność, panieństwo
(1.2) celibat, cnota, cnotliwość, niewinność
antonimy:
(1.1) nieczystość
hiperonimy:
(1.1-2) czystość
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dziewica ż, dziewiczość ż, dziewa ż
czas. rozdziewiczać ndk., rozdziewiczyć dk.
przym. dziewiczy
przysł. dziewiczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
nie mylić z: dziedzictwo
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dziewictwo” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.