carobójstwo

carobójstwo (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) hist. zabójstwo cara

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	carobójstwo	carobójstwa
dopełniacz	carobójstwa	carobójstw
celownik	carobójstwu	carobójstwom
biernik	carobójstwo	carobójstwa
narzędnik	carobójstwem	carobójstwami
miejscownik	carobójstwie	carobójstwach
wołacz	carobójstwo	carobójstwa

przykłady:

(1.1) W tego typu tematyce odzwierciedliły się dylematy dekabrystów dotyczące carobójstwa — jednej z koncepcji realizacji celu, jakim było zniesienie samowładztwa w Rosji.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. carobójca m, carobójczyni ż

przym. carobójczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. car + -o- + bój + -stwo

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) царазабо́йства n
• bułgarski: (1.1) цареубийство n
• czeski: (1.1) carovražda ż
• rosyjski: (1.1) цареуби́йство n
• słowacki: (1.1) cárovražda ż
• ukraiński: (1.1) царевби́вство n

źródła: