burzowiec
burzowiec (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) środ. bud. kanał burzowy[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik burzowiec burzowce dopełniacz burzowca burzowców celownik burzowcowi burzowcom biernik burzowiec burzowce narzędnik burzowcem burzowcami miejscownik burzowcu burzowcach wołacz burzowcu burzowce
- przykłady:
- (1.1) Absolutną koniecznością jest skierowanie do oczyszczania wody z tzw. burzowców[2].
- (1.1) W burzowcach leżą opony, podkłady kolejowe, a nawet części samochodów[3].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „burzowiec” w: Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, t. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4, s. 368.
- ↑ Marek Kot - Pracownia Naukowo - Badawcza TPN, Tygodnik Podhalański nr 33, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ (MAJ), Dziennik Łódzki, 2002-05-29, Narodowy Korpus Języka Polskiego.