brek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

brek (język polski)[edytuj]

brek (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) odkryty czterokołowy pojazd wielokonny z resorami i bocznymi ławkami[1]; zob. też Brek (powóz) w Wikipedii
(1.2) kolej. budka umiejscowiona na krótszej ścianie wagonu towarowego przeznaczona dla człowieka hamującego pociąg[1]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikbrekbreki
dopełniaczbrekubreków
celownikbrekowibrekom
biernikbrekbreki
narzędnikbrekiembrekami
miejscownikbrekubrekach
wołaczbrekubreki
przykłady:
(1.1) Zza węgła wyjeżdża rzeczywiście czterokonny brek i powozy[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) dwukonny / trzykonny / czterokonny brek
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) powóz
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.2) ang. break[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „brek” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Maria Irena Kwiatkowska, Marek Kwiatkowski, Krzysztof Wesołowski, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „brek” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=brek&oldid=8313897”